Droge Koppeling

De koppeling grijpt kermend en veel te abrupt in. Reden genoeg om hem uit elkaar te halen!
Toen alles op de werkbank lag bleek het heel anders in elkaar te zitten als in de werkplaatshandboek stond. Er zijn twee keer zoveel frictieplaten en een extra ring. De vorige eigenaar had gezegd dat de koppeling gemod was door Startwin in Loenen. Hij zou dan minder lawaai maken (?). Ik heb de platen licht geschuurd op een glasplaat en schoongemaakt. Alles weer in elkaar maar het is nauwelijks beter geworden. Dat zal wel op vervangen uitlopen...

Rijden!

Vanochtend eindelijk tijd om de motor weer in elkaar te schroeven. Op het werk hebben ze de connectoren aan mijn nieuwe startmotor bedrading geperst (bedankt!) en hij draait nu een stuk harder rond. Toch wat corrosie bij de connectoren geweest. De linker carterdeksel met vloeibare pakking erop gezet, dat schijnt toch de methode te zijn voor dit blok. Olie en oliefilter, koelvloeistof en de dynamo bedrading weer veranderd. De verbrande stekker is nu vervallen!

En weer een stukje gereden. Ik moet de kilometerteller toch controleren want hij geeft wel erg veel aan soms ;-) Het reepje ongebruikte rand op de banden is nu wat kleiner geworden, het begint al te wennen.

Toch maar in elkaar

Vandaag de startmotor getrokken. Het carterdeksel is met Ducati special tool #1 (de eerste die ik gemaakt heb) losgehaald.



Startmotor commutator schoongemaakt en met de originele borstels weer gemonteerd. Voordat de rest in elkaar kan moet ik eerst wat pakkingen kopen. Dan een filter, olie, koelvloeistof en dan weer rijden. Bij het loshalen van de dynamo stekker vond ik die andere Ducati evergreen, verbrande kontakten!

Oliefilter slachting

Ik begin een behoorlijke hekel aan de vorige "monteur" te krijgen die aan deze fiets heeft gewerkt. Toen ik het filter eindelijk los kreeg bleek de pakking niet ingeolied te zijn.

Het loshalen was een drama. Eerst het hele ding slachten, inhoud eruit en dan met een tang in de oliegaatjes losdraaien.

En dit terwijl een juist gemonteerde filter eenvoudig te verwijderen is. Het staat er zelfs op hoe het gemonteerd moet worden...

Een vaak vergeten onderdeel is het zuigfiltertje van de oliepomp. Daar zaten vloeibare pakking resten in en een enkele metaal splinter. Aan het magneetje van de aftapplug zat niks dus dat ziet er goed uit.

De olie was nog goed genoeg om in de Landrover nog een keer gebruikt te worden.
Nu moet ik proberen om nieuwe borstels voor de startmotor te krijgen, de oude zouden nog wel kunnen maar nu het uit elkaar ligt moet het maar gelijk goed. Het loshalen van het linker carterhelft wordt iets meer werk, ik was even vergeten dat daar ook de waterpomp zit.

Accu's

Het accuhuis heeft de accu getest en hij is goed, 109 ampere startstroom. Dan moet het ergens anders aan liggen. De kabels hebben geen grote overgangsweerstanden dus dan zou het aan de startmotor kunnen liggen. Ik heb de achterkant van de starter losgehaald om bij de koolborstels te komen, ze zien er versleten uit. Om de boel weer in elkaar te zetten moet de startmotor er helemaal af helaas. Dan moet ook de linker carterdeksel los om bij de bouten te komen, dus olie eruit. Dan ook maar gelijk de oliefilter eraf. Daar begon het probleem... het kreng zit muurvast. Schroevendraaier erdoor getikt en draaien. Nu ziet het er verwrongen uit en zit het nog steeds muurvast. Dat wordt een fors probleem om het los te krijgen. Nu begin ik te snappen waarom de duc's zulke hoge garagerekeningen hebben.

Eerste rit

Vanochtend de eerste rit gemaakt.... Ik heb 'm twee keer moeten aanduwen :-(
De Monster 600 accu trekt het niet echt en de ST2 accu hangt nog aan de lader. Beide gaan nog naar het accuhuis om getest te worden. En dan een rit met voltmeter om te kijken of de spanningsregelaar zich nog goed gedraagt. Die heeft echt op zijn kloten gehad. Eerste indruk: Hij trekt de stenen uit de straat en zit in een vloek en een zucht op 180 km/h. Ik durf niet boven de 7000 toeren te komen, de nokkenas riemen zitten er al minstens vier jaar in en de motor staat al tijden stil. De Bimota DB4 (!) die ik achter me aan kreeg zal wel gedacht hebben, wat rijdt die vent beroerd! Naast mijn onwennigheid is de voorband vreselijk. Volgens de kenners is het een soort Metzeler die alleen door hele oude, zuinige mannen op hun antieke boxers wordt gemonteerd. En zo voelt het in de bocht ook. Je moet met zeer veel kracht het stuur tegenhouden in de bocht, hij wil gewoon naar binnen vallen. Met meer gas erop wordt het iets beter maar nooit zo goed als mijn 600. Achter zit een Pirelli Dragon die al vrij vierkant is... een reep van 5 cm aan elke kant heeft nooit asfalt gezien! Geen wonder met zijn stuurgedrag.
Het remmen is nog beroerder dan het rijden. De dubbele schijven doen het spectaculair slechter als mijn enkele schijf op de Monster 600 met zijn nieuwe blokken. De schijven zijn ook ruim onder hun minimale dikte van 3,6 mm. Vervangen!
Er ligt oliedrab achter de achterste cylinder en het is niet echt duidelijk waar het vandaan komt. Straks maar ontvetter erover en afspuiten, hopelijk wordt het lek dan zichtbaar. Het olienivo is ook gedaald naar het minimum, straks bijvullen en goed op letten. Als hij olie drinkt dan kunnen de klepsteelafdichtingen verrot zijn. De radiator ventilator zou bij 102 graden aan moeten slaan, dus niet. Kan ook op de klusjeslijst.

Electrische ellende

Als eerste de accu eruit gehaald en aan de lader gezet, ik weet niet of het goed komt want de klemspanning zat nog maar op 5 V. Het zou mooi zijn als hij nog te redden is.
Bij het bekijken van de motor hadden we (Kasper en ik) al gezien dat de de draden tussen dynamo en spanningsregelaar zeikheet werden. Dat heb ik dus als eerste uit de plakband gehaald.
De draden hebben dus sluiting gemaakt, alles is gesmolten!


Een stukje verderop worden de draden door een gat met scherpe randen gevoerd, hier was de isolatie er ook al bijna afgesleten!



De andere draden worden uiterst 'professioneel' via kroonsteentjes verbonden!


Dit zooitje prutswerk is gedaan bij het vervangen van de spanningsregelaar. Als ik de vorige eigenaar mag geloven is de motor in onderhoud geweest bij twee verschillende, zeer gerenomeerde, Ducati specialisten. Daar wordt je niet echt blij van.
De bedrading heb ik vervangen en dan de accu van de Monster erin.... vroemmmm! Hij doet het. Een klein stukje rijden en alles lijkt te werken. Thuis de kuip er weer opgezet en dan kan hij morgen serieus uitgeprobeerd worden.

Vandaag gehaald!

Vandaag naar de achterhoek gereden met Bas om een '97 Ducati ST2 op te halen. Het arme ding heeft rokende bedrading (!), achterstallig onderhoud en 39.000 zware kilometers achter de rug. De eigenaar was er ook wel zat van, hoge garage rekeningen en onduidelijke elektrische problemen.
De bedoeling is om van deze ST2 een Monster te maken die volgend jaar in de lente voldoende af is om de weg mee op te gaan. Een 944ie monster dus! Om dit feest te financieren staat mijn Monster 600 in de verkoop.... snik.